YÜREĞİNİZİN GÖTÜRDÜĞÜ YERDE

Tohumu, toprağı, denizi sev
İnsanı hepsinden önce
Bulutu, makineyi, kitabı sev
İnsanı hepsinden önce. Kuruyan dalın
Sönen yıldızın
Sakat hayvanın duy kederini
Hepsinden önce insanın. Sevindirsin seni cümlesi nimetlerin
Sevindirsin seni karanlık ve aydınlık
Sevindirsin seni dört mevsim
Ama hepsinden önce insan sevindirsin seni. Hani içimizde bir yerlerde yemyeşil duygular filizlenir, hani şarkı söylemek , sevincinizi haykırmak istersiniz ya ; işte bu ‘mutluluk’ tur. ‘Nerede, nasıl bulurum ‘ demeyin. Onu bulmak çok kolaydır. Bazen bir demet kır çiçeğinin kokusunda, bazense bir sevgi sözcüğünün harflerinde gizlidir.. Mutluluk ! Tüm dünyanın sorunlarından sıyrılmış koşan bir çocuk. Haydi ! Siz de koşun onunla, şimdi, şu an da ve yaşamın her safhasında. Mutluluk, belki bir annenin sıcaklığında, belki de umutlarımızın arasında bir yerlerde sıkışıp kalmıştır. İşte aldım kalemi elime , sevgi , barış, mutluluk ve insanca yaşamak adına her ne varsa yüreğimde, inanın tüm samimiyetimle paylaştım sizinle. Ne umut düştür, ne de yarın dün. Umudumu size ve tüm insanlığa bağlayarak avuçladım yarınları. Umudum bir ateş misali, yaksın sizin de yüreğinizi. Bir kuş yaptım umudu , her daim tüm yüreklere konsun diye. Aman ürkütmeyin olur mu ?