60’lı yıllarda Afyonkarahisar’ın Emirdağ ilçesinden göç edip Belçika’ya gelen ve sayıları bugün 60 bini geçen Türkler ülkenin önemli bir parçası. Emirdağlılar “Traktör parası kazanmak için Belçika’ya geldik, ancak burada bir ömür geçti” dediler. Afyonkarahisar’dan Avrupa’nın değişik bölgelerine göç eden Emirdağ’lıların sayısı bugün 100 bini buluyor. 1963’de başlayan göç bugün de ağırlıklı olarak evlilikler yoluyla devam ediyor. Emirdağlılar’ın 60 bin kişi ile en yoğun yaşadığı bölge Belçika. Burada dönercisi, bakkalı, kasabı, doktoru, öğretmeni, polisi hatta politikacısı bile Emirdağlı. Genellikle Saint-Josse ve Schaerbeek ilçelerinde yaşayan Emirdağlılar yaz aylarında memleketlerine akın ediyorlar. Avrupa’ya yaşanan göç nedeniyle nüfusu 20 bine düşen Emirdağ, tatil döneminde nüfus patlaması yaşıyor. GÖÇMENLERE UMUT OLDU Babası maden ocağında çalışmak üzere Emirdağ’dan Belçika’ya gelen Brüksel Devlet Bakanı Emir Kır, bir madencinin oğlu olan İtalyan asıllı Elio Di Rupo’nun Belçika Başbakanı olmasının önemli bir gelişme olduğunu söylerken “Bu bütün göçmen çocuklar için umut oldu” dedi. Sosyalist Partili (PS) Emir Kır “Aslında Belçika’daki Türkler’in çoğu Emirdağlı değil. Ancak böyle olduğu düşünülüyor. Emirdağlılar ülkenin ciddi realitesi. Bu bölgeye sağladıkları katkı çok fazla. Aynı zamanda Emirdağ, Afyon ve Eskişehir arasında köprü oluşturdular. Yörelerinden hiçbir zaman kopmadılar. Her yıl yörelerine giderler, akrabalarını ziyaret ederler. Yani her iki ülkeye katkıları var” diye konuştu. GÖÇÜN 50. YILI KUTLANACAK 2014’te Belçika’ya Türk işçi göçünün 50. yılının kutlanacağını söyleyen Kır “Bununla ilgili hazırlıklara şimdiden başladık. Kutlamalar, sergiler, film gösterileri, fotoğraf sergileri, sempozyumlar düzenlenecek bu vesileyle. Belçika olarak Türkler’e ve o dönem gelen Faslılar’a teşekkür etmemiz gerekir. 50. yıl nedeniyle Emirdağ’dan yola çıkan bir kafile Belçika’ya tren veya otobüsle gelebilir. Birinci nesil annelerimize, babalarımıza şapka çıkartmak istiyorum. Onlar olmasaydı bizler olmazdık. Onlar bizim geleceğimiz için ortamları yarattılar. Ne ibadet yerleri vardı, ne cenaze dernekleri. Çok iyi eğitim almamalarına rağmen toplumsal sorunlara eğildiler, bireysel davranmadılar. Bugünkü camiler ve derneklerin kurulmasında payları çok büyük. Onlar olmasaydı bizim hayatımız bu kadar kolay olmazdı” dedi. TRAKTÖR PASARI İÇİN GELDİM Belçika’nın Gent kentinde yaşayan 9 çocuk, 35 torun sahibi Yusuf Aksoy (79), bu ülkeye traktör parası kazanmak için geldiğini söylerken şu bilgileri verdi: “Köy işlerinde beygir kullanırdık. Bir gün bir arkadaş traktör aldı kendisine. Kafama takıldı, ben de almaya karar verdim. Ancak param yetmedi. Bu nedenle traktör parasını kazanmak için Belçika’ya geldim. Geliş o geliş, bir ömür geçti.” MEKTUP BİR AYDA GELİRDİ 1968’te askerliğini yaptıktan sonra otobüsle önce Hollanda’ya, oradan da Belçika’ya geldiğini söyleyen Mehdi Sarıgöz (66) “Emirdağ’daki köyden 10 kişilik bir grup ile geldik. O dönem Belçika’da işsizlik yoktu. Bayram namazını okulda kılardık. Mektup 1 ayda gelir, 1 ayda giderdi. Bu nedenle babamın ölümünü bile gömüldükten günler sonra öğrendim. Türkiye’de yaşayan akrabam kalmadı, hepsi burada. 4 çocuğum, 15 de torunum var” dedi.