Gelir dağılımı arasındaki uçurum giderek büyüyor.
Dünyanın nimeti, birkaç sülalenin öğünü.
Zenginler yemelere doyamıyor, milyarlarca insan hayata hiç dokunamadan açlıktan ölüyor.
İngiltere Oxford Üniversitesi bünyesinde, yoksulluk üzerine çalışmalar yapan sivil toplum örgütü Oxfam bir rapor yayınladı. Çarşamba günü başlayan Davos zirvesinde zenginler ile fakirler arasındaki uçuruma dikkat çekmek niyetiyle...
Zenginin malı züğürdün çenesini yormasın, yüzde 1'lik kesimin dünyanın geri kalanından daha zengin olduğu bir dünya, dünya olarak kalmaz demek istiyor rapor.
Dünya kamuoyu raporu nasıl gördü bilmiyorum. Türkiye'de rapor, Acun yarışmalarının binde biri kadar “görülmedi”.
Raporlar yayınlanıyor, yayınlandıkları ile kalıyor. Çünkü rapordan çıkan neticeler konusunda, sorumluluk alması gerekenlerin para hırsı dışında her şeye gözleri ve kulakları kapalı.
Dünyanın yüzde 1'lik kısmının serveti 2009 yılında dünyanın toplam zenginliğinin %44'ünü oluştururken bu rakam 2014'te %48' ulaştı.
Rapora göre zenginlerin payı artmaya devam edecek. Merhum Necip Fazıl'ın mısralarını hatırlamanın tam zamanı:
Allah'ın on pulunu bekleyedursun on kul;
Bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul.
Bu taksimi kurt yapmaz kuzulara şah olsa;
Yaşasın kefenimin kefili karaborsa!
Zenginin malı züğürdün çenesini yorduğu sürece, bütün çıkış kapıları iptal. Zenginin malı bizzat zenginin derdi olmalı.
Herkes kendi çocuklarının yarınını düşünüyor. Kendi çocuklarının yarını için mal biriktiriyor, en iyi okullarda okutabilmek için tasarruf yapıyor. Oysa kendi çocuklarımızın yarını, dünyadaki fakir çocukların yarınına bağlı.
Fakirlerle zenginlerin aynı mekanda ve aynı zamanda yaşadığı yarınlar inşa edebiliyor muyuz, edemiyor muyuz? Bütün mesele bu.
Davos Zirvesi'nin toplandığı Çarşamba günü 11 yaşındaki Siverekli Ebru Keskiner'in haberi vardı. Terör mağduru Surlu aileler için okullarındaki kampanyaya 1 TL ile katılmıştı küçük Ebru. 1 TL'sini koyduğu zarfın içine bir de mektup yazmıştı. Babam 4 aydır işsiz, borcumuz var ama diyerek...
Zenginlerin cimri, fakirlerin olabildiğince cömert olduğu bir dünya daha ne kadar “dünya” kalabilir ki!
Yeni Şafak / 22 Ocak 2016
