Eğitim sistemimizde öğretime ağırlık verilmesi, eğitim boyutunun ihmal edilmesi, aktör olması gereken öğretmenin ikinci plana itilmesi, bunun sonucunda meydana gelen şiddet olayları; öğretmenlerin alaya alınması, darp edilmesi, yaralanması ve öldürülmesi, geleceğimizi karartacak bu erozyonu ciddi bir şekilde düşünmenin zamanının geldiğini, hatta geçtiğini net bir şekilde göstermektedir.

"Afyonkarahisar Organize Sanayi Bölgesi'ndeki Rahmiye Sare Palalı Teknik Koleji'nde okuyan lise ikinci sınıf öğrencisi okulda öğretmeni Cengizhan Özlü ile henüz öğrenilemeyen nedenle tartıştı. Kavgaya dönüşen olayda, devamsızlığı olduğu öğrenilen öğrenci gitar kutusu içinde okula getirdiği tabancayla, öğretmeni Özlü'yü yaraladı." Bu elim hadise eğitimi, gençliğimizin durumunu, toplumsal yapımızın uğradığı yozlaşmanın hangi aşamaya geldiğini gözler önüne sermektedir. Bu durum, başta ahlak olmak üzere, eğitim, öğretmen, saygı, hürmet gibi çok önemli meseleleri yeniden konuşmaya, bu konularda gerekli adımları atmaya mecbur olduğumuzu zorunlu kılmaktadır.

Bu olay öyle klasik söylemlerle geçiştirilecek bir olay değildir. Aksine eğitimimizin nereye gittiğini göstermesi açısından üzerinde önemle durulması gereken bir vakıadır.

Bu talihsiz olay bizce kendiliğinden gelişmiş basit bir olay değildir. Bu vaka bizim yıllardır altını çizdiğimiz, ancak yetkili iradelerin de üstünü çizdiği kulak arkası edilmiş, duymazlıktan gelinmiş, artık kendi kabına sığmayan sorunların taşmış hâlidir.

Formel veya informel, örgün veya yaygın eğitim alanlarında olsun, tarihin her döneminde bilgiye, ilme, insani ve ahlaki değerlere her zaman önem vermiş, bütün bu değerleri insanımıza taşıyan öğretmenleri örnek alınacak rol model olarak bilmiş, baş tacı etmiş, onlara saygı ve hürmette kusur etmemiş bir medeniyetin mensuplarıyız. Tarihte değişen konum ve durumlarına göre ‘âlim’, ‘müderris’, ‘arif’, ‘hoca’, ‘fakih’ gibi birçok güzel isimle anılan öğretmenlerimize olan saygı, ait ve bağlı olduğumuz inancımızdan, kültürümüzden, örf ve adetlerimizden, irfanımızdan, medeniyet değerlerimizden, insan olarak kendimize saygımızdan kaynaklanmıştır. ‘Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum’ diyen yüksek idrak, en kudretli makamlarda bile olsalar hocalarına hürmeti eksik etmemiş, bir görüşme gerektiğinde onların ayaklarına gitmiştir.

Öğretmenin itibar görmesi, evvela bağlı olduğu Bakanlığın ona itibar etmesiyle mümkün olacaktır. Yarınlarımızın teminatı ve ülkemizin geleceği olan çocuklarımızın bu milletin değerlerini benimsemiş, insani yönü gelişmiş, millî ve manevi değerleri içselleştirmiş bir şekilde yetişmesi için, başta yetkililer olmak üzere, herkes üzerine düşeni yapmalıdır.

Eğitime ve öğretmene yönelik politikalar yeniden sorgulanmalı ve revize edilmelidir. Öğretmene saygı, bu ülkenin geleceğine saygıdır.

Eğitim-Bir-Sen olarak, bu ve benzeri olayları şiddetle kınıyor, meslekleri aynı zamanda samimiyet, sabır ve tahammül ustalığı olan, olması gereken öğretmenlerimizin her zaman yanında olduğumuzu bir defa daha ifade ediyoruz.

Mustafa ARSLAN

Şube Başkanı